Standpunt Gents circulatieplan: leegstand teruggedrongen en buurten bloeien op

 

Goed nieuws uit Gent. Een nieuwe evaluatie van het ingrijpende mobiliteitsplan ontkracht weer alle voorspellingen over economische rampspoed. De leegstand wordt juist teruggedrongen, buurten bloeien op, ruimer dan de ene winkelstraat waar het altijd al over de hoofden lopen was. Sommige detailhandelaars hebben het inderdaad lastig, maar dat heeft veeleer te maken met harde internetconcurrentie dan met het  terugdringen van de auto.

 

Eerder was al bekend dat het circulatieplan voor gezondere lucht zorgt in de stad. Uiteraard zijn er verbeterpunten en verdienen die de nodige aandacht. Toch mag nu stilaan definitief besloten worden: dit erg betwiste mobiliteitsplan is een goede zaak voor Gent. Dat is niet zo verrassend. Leuven voerde op kleinere schaal een gelijksoortige operatie door, en dat ging prima. In Europa en daarbuiten zijn er steden genoeg - van Parijs tot Kopenhagen, van Sevilla tot Helsinki - die al veel langer aantonen dat economische heropleving, verbeterde levenskwaliteit en autoluwte hand in hand gaan. Mocht dat in Gent niet het geval geweest zijn, was dat dus groter nieuws geweest.

 

Bij de voorbije lokale en nationale verkiezingen zijn de groene architecten van het Gentse mobiliteitsplan beloond voor hun visie en doorzettingsvermogen. Toch mogen zij en hun coalitiegenoten niet op hun lauweren rusten.

 

Wat de buitenlandse voorbeelden aantonen, is dat steden het slachtoffer kunnen worden van hun succes: publieke evenementen en toerisme kunnen de leefbaarheid op hun beurt onder druk zetten. De vernieuwde aantrekkingskracht van de binnenstad kan de woonmarkt ontwrichten. In Gent zijn van beide fenomenen nu al waarschuwingssignalen merkbaar. Als Gent zijn faam van vooruitstrevend stadsgewest wil blijven waarmaken, worden die signalen maar beter opgepikt.

 

Het succes van het Gentse mobiliteitsplan - in de praktijk en in de politiek - is van belang voor het hele bestuurlijke systeem. Door de tendens van permanente campagne gaat in de Wetstraat veel tijd en energie verloren aan tactiek en onderlinge na- ijver. Belangrijke, lastige maatregelen worden geschrapt (rekeningrijden), uitgesteld (betonstop) of slecht uitgelegd (langer werken), uit angst voor de toorn van de kiezer.

 

Het Gentse experiment toont aan dat politieke durf beloond wordt, als het hand in hand gaat met verantwoordelijkheid, empathie en luisterbereidheid. Het is goed mogelijk dat de burger juist verontwaardigd raakt door het teveel aan intern gekonkel en gekibbel. Het zou zelfs niet eens onterecht zijn.

 

Ook vandaag kan je met goed recht voor of tegen het Gentse verkeersplan zijn. Maar je kan niet zeggen dat het niet uitmaakt, dat het in de politiek allemaal één pot nat is. Dat is het namelijk niet. Dat dat nog eens helder aangetoond wordt, is winst voor het hele democratische bestel.

 

BART EECKHOUT