U bent hier

Home » Inspiratie & voorbeelden » Het kan wel: het positieve verhaal van voetweg 62 in Kluisbergen

Het kan wel: het positieve verhaal van voetweg 62 in Kluisbergen

maandag 2 september 2019 - 14:47
Bron: 
Trage Wegen
Trage Wegen
Een van de plekken waar rond de eeuwwisseling burgers meer aandacht voor trage wegen begonnen te vragen, was de omgeving van Ronse en Kluisbergen. Wijlen Magda Vergeynst richtte er een werkgroepje Trage Wegen op (en stond ook mee aan de wieg van de latere vzw Trage Wegen). De werkgroep nam alle trage wegen van het grondgebied Kluisbergen onder de loep. Jaren later - we schrijven intussen 2017 - stelde de werkgroep in overleg met het gemeentebestuur van Kluisbergen een voetwegenplan op. Filip Keirse - vrijwilliger bij het Milieufront Omer Wattez en peter van het provinciaal wandelnetwerk ‘Getuigenheuvels Vlaamse Ardennen’, Toerisme Oost-Vlaanderen - doet het verhaal van de verlegging van een deel van voetweg 62:
 
Het voetwegenplan dat de werkgroep en de gemeenten opstelden, deelt de trage wegen op in drie categoriën: te behouden, af te schaffen en in overweging te nemen. In die laatste categorie zitten voetwegen waarover binnen de gemeente geen consensus is over het al dan niet behouden of afschaffen ervan. Deze voetwegen worden dus niet afgeschaft, maar belanden in de koelkast, waar ze weer uit kunnen gehaald worden wanneer de tijd er rijp voor is.
 
 
Bij de onderhandelingen balanceerde een deel van voetweg 62 in Kwaremont meermaals op de dunne lijn tussen af te schaffen en te behouden. De werkgroep hield echter voet bij stuk. Daardoor kwam het bedreigde deel van de voetweg (tussen de Middelloopstraat en de Lamontstraat) alsnog in de categorie 'te behouden' terecht. Meer zelfs, de voetweg kreeg een mooie upgrade, waaraan de laatste hand werd gelegd in april 2019. Het resultaat: een voetweg die al zijn troeven weer kan uitspelen.
 
Eén blik op de Atlas de Buurtwegen en iedereen ziet het belang van voetweg 62: de trage weg verbindt de Keuzelingsstraat en de Lamontstraat (zie groene lijn op onderstaande kaart). Niet voor niks werd voetweg 62 in de Atlas de ‘lange weg’ genoemd.
 

 

Voetweg 62 start net voorbij de kerk van Kwaremont, bij het verlaten van de Keuzelingsstraat, aan knooppunt 70 van het provinciale knooppuntennetwerk. Deze dalende, deels onverharde weg wordt ook het Slibbergat genoemd, vanwege het slipgevaar bij winterse of natte omstandigheden. Op het einde van het Slibbergat buigt voetweg 62 af naar rechts en wordt ze de Watermolenstraat genoemd. Je passeert daar inderdaad de voormalige Biesputmolen. Verderop brengt de straat je uit het dal en kun je aan de volgende bocht (knooppunt 49) eventjes bekomen op de rustbank. Hier geniet je van het landschap met de Paterberg op de voorgrond en de Scheldevallei op de achtergrond. Verderop wordt voetweg 62 een onverharde brede weg. Hij daalt af tot aan de Molenbeek en stijgt dan weer tot aan de Middelloopstraat. Aan dat knooppunt begonnen vroeger de problemen.

Uit de Atlas der Buurtwegen blijkt dat het laatste stuk van voetweg 62 - tussen de Middelloopstraat (Chemin 21) en de Lamontstraat (Chemin 15) - in 1841 langs verschillende percelen en een beek liep. De bedding was er 1,5m breed. Echter, door de schaalvergroting in de landbouw de laatste decennia, werden een aantal percelen samengevoegd. Het tracé van voetweg 62 liep daardoor dwars door de grote akker aan de Middelloopstraat. In het voetwegenplan werd beslist om dit deel van voetweg 62 daarom te verleggen naar de andere zijde van het perceel. Een andere potentiële oplossing was het verleggen van de voetweg naar de perceelsgrens tussen twee andere percelen, maar die percelen waren in handen van andere eigenaars dan het perceel waarover de voetweg officieel liep. Daarom werd deze tweede piste verlaten.

Uiteindelijk werd een akkoord bereikt. In april werd de laatste hand gelegd aan de herinrichting van deze voetweg. De landbouwer liet een strook van 1,5 meter vrij tot aan de beek, en ook langs de beek. Om de wandelaars attent te maken op deze nieuwe situatie werden bordjes geplaatst vanaf knooppunt L6 tot aan de overgang over de beek. De gemeente Kluisbergen plaatste een nieuwe brug zodat mensen de beek veilig kunnen oversteken.
 
Een overzicht van alle trage wegen in deze regio vind je op de wandelknooppuntenkaarten van het Milieufront Omer Wattez. Zij ontwikkelden bijkomende wandelknooppunten langs trage wegen die complementair zijn aan de provinciale wandelknooppunten. De kaart ‘Vlaamse Ardennen Schelde’ toont de trage wegen in deze regio. Deze kaart werd in oktober 2016 gedrukt, met dus nog het oude tracé van voetweg 62. Om dit euvel op te lossen werd een update in maart 2018 op >> de website van MOW geplaatst (kijk bij update maart 2018). Zo blijft de MOW-kaart up-to-date.
 
Wandelaars die het nieuwe traject willen uittesten kunnen dit doen a.d.h.v. volgende wandelsuggesties:
 
 
De wandelknooppuntenkaarten Vlaamse Ardennen ‘Schelde’ en ‘Zwalmvallei’ kan je aanschaffen via de lokale verdeelcentra of nationaal via het Nationaal Geografisch Instituut en de Standaard boekhandel. Een overzicht vind je op >> de website van MOW. Wandelsuggesties en updates voor deze twee kaarten kun je ook via deze link downloaden.
 
Geschreven door  Hanne Van Herck
Dit artikel draagt bij aan volgende duurzame ontwikkelingsdoelen:
Trage WegenMobiliteitRuimte