Autodelen vindt weg naar het platteland
vrijdag 24 augustus 2018 - 13:42
De deelwagen van de gemeente Duffel.
Al vierduizend Vlamingen die buiten de stad wonen, kiezen ervoor om auto’s te delen. ‘Wie verplaatsingen moet plannen, gaat er bewuster mee om.’
‘Ook wanneer het regent, moet ik met de fiets naar de deelauto. Dat is lastig, maar toch had ik nog geen moment spijt dat ik mijn eigen auto heb verkocht’, zegt Jeanneke van de Ven, die in het groene Lubbeek een deelautogroep uit de grond stampte. Het beeld dat auto’s delen iets is voor mensen die in de stad wonen, naast een bushalte en binnen luttele kilometers van hun werk, gaat hoe langer hoe minder op. Ruim de helft van alle plattelandsbewoners ziet zichzelf binnen dit en vijf jaar aan autodelen doen, blijkt uit een bevraging van KVLV en Autodelen.net.
Wat hen tegenhoudt, is de vaststelling dat de bekende, grote aanbieders van autodelen – denk aan Cambio – buitenstedelijke gebieden niet bedienen. De bevolkingsdichtheid is er voor commerciële bedrijven niet hoog genoeg om de logistieke kosten te dekken. Maar er zijn alternatieven, en die zitten fors in de lift. Vandaag doen zo’n 4.000 Vlamingen die in landelijke gebieden wonen, al aan autodelen: zowat een tiende van alle 38.000 Vlaamse autodelers. Hun aantal neemt elk jaar met dertig tot veertig procent toe.
Wie aan autodelen doet, is zich beter bewust van zijn verplaatsingsgedrag.
‘Autodelen buiten de steden neemt een hoge vlucht’, zegt Jeffrey Matthijs van het Vlaams Netwerk Autodelen.
De grote meerderheid deelt auto’s met buren of met dorpsgenoten. Eigenaars die vaststellen dat hun auto vaak stilstaat, of die hem bewust minder intens willen gaan gebruiken, stellen hun auto ter beschikking van anderen, die geen eigen voertuig hebben of de aankoop van een tweede (of zelfs derde) exemplaar willen laten.
Twee platformen
Om mensen met elkaar in contact te brengen, bestaan vandaag in Vlaanderen twee grote platformen: Cozycar – een initiatief van Autodelen.net met vijfduizend leden over heel Vlaanderen – en Dégage. Dat laatste werd twintig jaar geleden opgericht in Gent en telt intussen 1.500 leden. ‘Aanvankelijk woonden die allemaal in de stad, maar de laatste jaren weten almaar meer mensen uit buurgemeenten, en van veel verder, ons te vinden’, zegt Gerbrand Nootens, die vermoedt dat nu al zowat een vijfde van de leden niet uit de stad komt. ‘We hebben auto’s in Lovendegem, Dentergem, Vlamertinge, Pepingen, zelfs in Machelen-aan-de-Leie.’
Daardoor zijn er minder auto’s in omloop, maar is het ook een medicijn tegen de files? Absoluut, zegt Matthijs. ‘Wie aan autodelen doet, is zich beter bewust van zijn verplaatsingsgedrag. Als er geen auto op de oprit staat waar je reflexmatig in kan springen, moet elke verplaatsing gepland worden. Alternatieven als trein, bus of fiets zijn dan plots aantrekkelijker.’
Dit artikel draagt bij aan volgende duurzame ontwikkelingsdoelen:
